شعر سپید چون فاخته ای بی هراس از سکوت پنجره

شعر سپید شماره 8

دفتر شعر 1394

شاعر الهه فاخته

1394/1/13

-کجا نشسته ای ؟
-به روی بام
-چرا شکسته ای ؟
- (سکوت می کنم ) 
-چرا به باغ نمی روی ؟
- (سکوت می کنم ) 
-گرفته است صدای تو . دمی بخوان !
-باشد, به چشمهای من نگاه کن , کمی .
-چرا غصه ها را گره زدی ؟
-غصه های من کلاف عاصی اند
.-
-
چون فاخته ای بی هراس
از سکوت پنجره , چو پنجره سکوت کرده ام
تا پرنده ای, بی هراس, مقابل صدای ساکتم
تاب خورد با صدای بالهای خویش!
وقتی سکوت پنجره به سنگ شکسته شد
نترس, فاخته خجسته بال !
تمام آرزوی من , صدای توست

رها شدم چو پنجره نترس . برو
بمان آرامشم شدی !
نفس بکش
تو معجزه شدی برای من !

شاعر الهه فاخته