شعر نو تو سجاده به دوش می رفتی

تو سجاده به دوش میرفتی 

کنایه می زدی که من از خدا دورم

ندیده ای که چرا چشم غم دارم ؟

تو از بهر خدای خودت, طعنه زدی

اما

خدای تو , خود توست .

خود مغرورت !

تو زهد فروشی و کاسب

خریدار .

زیاد

من نخریدم دروغ تو را که اینچنین شده ام

شکسته در دل خود در ماورای ذهن غمگینم

تو , دل فروخته ای

گمان می کنی که دل دادی ؟

دروغ گویی عزیز دلم

• 1394/6/30
• شاعر الهه فاخته 
• کتاب شعر فاخته
• شعرنو شماره 1

*شاید این هم راهیست که باید طی شود *