شعر سپید هجوم لحظه های سخت و غمگین

 شعر سپید غم شماره 30

دفتر شعر 1394

شاعر الهه فاخته

1394/02/03

یک تنهایی مرموز از کودکی کنارم بود

و اکنون , چون پیرزنی تنها درغروب روز

 (که می آید به کوچه مینشیند و مینوشد چای ! )

نشسته ام کنارپنجره, چای می نوشم

دلم دیگر. نه بال و پری دارد و نه ذوقی

دلم در این خانه مدام میگیرد ! انگار سربارم .

دلم میگیرد از او که یادش رفت خدایی هست !

خدا هم خاموش شده است

دلم می گیرد از یک راز

ظهر عاشورا , کسی آمد و چیزی گفت

کسی که پر محبت بود !

صدای قلب او را فهمیدم

دلم میگیرد از سازم , شکست یک روز

و تمام لحظه هایی که زود رفتند

سازم شکست , روحم شکست

ده سال , دورماندم از ساز .

خداوندا . من باختم زندگی را ؟ نا امیدم . نا امیدم

پنج شنبه : 03 / 02 / 1394

شاعر الهه فاخته

پ.ن: فقط می توانم بگویم زندگی سختی داشته ام .